Standard FCI N0 091
Mastif Hiszpański – Mastin Espanol
Kalsyfikacja FCI:
Grupa II
Sekcja 2.2 molosy, typ górski. Nie podlegają próbom pracy.

I. Wrażenie ogólne i charakter:

Opis ogólny:

Pies duży, masywny, proporcjonalny. Dobrze wyważony, bardzo mocny i muskularny, o zwartej konstrukcji. Masywną głowę i tułów pokrywa półdługi włos. Silny, oddany swemu panu, łagodny i szlachetny, bardzo stanowczy gdy stanie naprzeciw niebezpiecznych zwierząt lub obcych mu ludzi, zwłaszcza gdy pilnuje i chroni stada lub majątku. Jego głos jest szorstki, niski i głęboki, słyszalny na duże odległości. Pies bardzo inteligentny, niepozbawiony urody, obie te cechy manifestuje w ogólnym wyrazie. jego zachowanie znamionuje pewność siebie, jednak znając swoją ogromną siłę nie nadużywa jej.

Wysokość w kłębie:

Nie ma górnej granicy wzrostu, ale wielkość psa należy premiować jedynie gdy toważyszy jej harmonijna budowa. Minimalna wysokość: psy: 77 cm. - suki: 72 cm. Pożądany jest jednak większy wzrost; psy: 80 cm,a suki 75 cm. 

Budowa:

O nieco wydłużonych proporcjach. Dłuższy niż wyższy. Najważniejsze jest dobre wyważenie i funkcjonalność budowy zarówno w ruchu jak i postawie stojącej.

Przeznaczenie:

Stróżowanie i obrona. Niedopuszczane są do hodowli osobniki nadmiernie nieśmiałe, bojaźliwe lub o niezrównoważonym charakterze. Rasa jest ściśle związana z wędrownym wypasem stad, szczególnie owiec merynosów. Od średniowiecza towarzyszyły stadom, broniąc owce przed wilkami i drapieżnikami w trakcie wędrówek z jednych pastwisk na drugie. Pełniły swą rolę bez względu na miejsce i porę roku. Współcześnie także towarzyszą wielu pasterzom i pełnią tę samą pierwotną rolę obrońców stada. Do dzisiaj również pilnują i bronią gospodarstw, ludzi i majątku.

GŁOWA:

Duża, mocna, o kształcie ściętej piramidy o szerokiej podstawie. Stosunek długości czaszki do długości kufy jest jak 6 do 4. Oglądane z góry, kufa i czaszka są graniaste, bez wyraźnych różnic w szerokości nasady i szerokości mózgoczaszki. Umiarkowanie rozbieżne linie czaszki i kufy.

Czaszka:

szeroka, mocna, oglądana z profilu lekko wysklepiona. Szerokość czaszki powinna być równa lub większa niż jej długość. Zaznaczona bruzda czołowa. Widoczny guz potyliczny.

Stop:

łagodny, słabo zaznaczony.

Kufa:

Oglądana z profilu prosta. Widziana z góry wygląda prawie jak umiarkowanie wydłużony prostokąt, nieznacznie zwęża się w kierunku nosa. W żadnym wypadku nie może być spiczasta.

Nos:

czarny, wilgotny, duży i szeroki.

Wargi:

górne w dużym stopniu zakrywają dolne; dolne wargi, z widoczną śluzówką, tworzą bardzo luźne kąciki wargowe. Błony śluzowe powinny być czarne.

Zęby:

białe, mocne i zdrowe. Kły duże, ostre pozwalające na dobry chwyt. Trzonowce mocne i silne. Siekacze dość małe, zgryz nożycowy. Komplet przedtrzonowców wymagany.

Oczy:

Małe w stosunku do wielkości czaszki, o migdałowym kształcie, pożądane ciemnoorzechowe. Czujne, szlachetne, miękkie i inteligentne spojrzenie, nabiera dużej ostrości wobec obcych.

Powieki:

Grube, oprawa oka czarna. Powieka dolna pozwala widzieć część spojówki.

Uszy:

Wiszące, średniej wielkości; trójkątne, gładkie. Osadzone powyżej linii oczu. W odprężeniu wiszą i przylegają do policzków, niezbyt ściśle dotykając czaszki. W podnieceniu odstają od głowy i unoszą się na 1/3 swej długości. Nie mogą być kopiowane.

Podniebienie:

Czarne, z dobrze widocznym "ożebrowaniem".

SZYJA:

W kształcie ściętego stożka, szeroka, silna, umięśniona, elastyczna. Pokryta grubą, luźną skórą, tworzącą duży podwójny łałok.

TUŁÓW:

Prostokątny. Mocny i krzepki, wyrażający wielką siłę, zwinność i sprężystość.

Kłąb:

dobrze zaznaczony.

Grzbiet:

Mocny, umięśniony. Dobrze wysklepione żebra o szerokich przestrzeniach międzyżebrowych. Minimalny obwód klatki piersiowej jest równy mniej więcej 1/3 wysokości w kłębie. Lędźwie długie, szerokie i mocne; boki lekko zapadnięte.

Zad:

szeroki i mocny. opadający pod kątem 45°, w stosunku do podłoża. Wysokość w zadzie równa wysokości w kłębie.

Linia górna:

Prosta, horyzontalna, również w ruchu.

Klatka piersiowa:

szeroka, głęboka, potężna i umięśniona. Wyraźne przedpiersie.

Brzuch i słabizny:

brzuch nieznacznie podciągnięty, słabizny głębokie i szerokie.

OGON:

Bardzo gruby u nasady i średnio wysoko osadzony. Mocny, sprężysty i pokryty włosem dłuższym niż na reszcie ciała. W odprężeniu nisko noszony, sięgający pięty; czasami wygięty na czwartej części swej długości. W ruchu lub podnieceniu noszony szablasto, zakręcony na końcu, ale nigdy skręcony na całej długości lub noszony powyżej zadu.

KOŃCZYNY PRZEDNIE:

Ustawione idealnie pionowo. Oglądane z przodu proste i równoległe. Przedramię jest trzykrotnie dłuższe od śródręcza. Masywny kościec, silne śródręcze.

Łopatki:

Skośnie ustwione, bardzo dobrze umięśnione. Dużo dłuższe niż przedramię.

Kąt stawu barkowego:

około 100° .  

Ramię:

Mocne, o długości zbliżonej do długości łopatki.

Kąt stawu łokciowego:

około 125° .

Przedramię:   

Mocne, pionowo ustawione. Łokcie przylegające do klatki piersiowej.

Śródręcze:

Oglądane z boku nieznacznie nachylone. Praktycznie jest kontynuacją przedramienia. Mocny kościec..

Łapy:

Kocie. Zwarte, mocne i wysklepione. Pazury i poduszki mocne i twarde. Umiarkowanie rozwinięte błony międzypalcowe, pokryte włosem..

KOŃCZYNY TYLNE:

Mocne, muskularne. Kąty w stawach rozwarte. Oglądane z profilu i od tyłu poprawnie ustawione; stawy skokowe równoległe. Nadają psu niezbędny napęd, pełen swobody, siły i elegancji.

Uda:

Potężne i umięśnione.

Kąt miedniczno-udowy:

Bliski 100°.

Podudzie:

Długie, umięśnione o mocnej kości.

Kąt stawu kolanowego:

Bliski 120°.

Staw skokowy:

Wyraźny, z dobrze widocznym ścięgnem Achillesa.

Kąt stawu skokowego:

Zbliżony do 130°.

Łapy:

Kocie, nieznacznie zaokrąglone. Podwójne lub pojedyncze pazury, mogą być usunięte.

CHODY:

Pożądanym krokiem jest kłus, który musi być harmonijny, silny, bez tendencji do kołysania się na boki. Inochód niedopuszczalny.

SKÓRA:

Elastyczna, gruba, obfita, różowa o ciemnej pigmentacji. Wszystkie śluzówki czarne.

SZATA (włos):

Gęsty, gruby, średniej długości, gładki włos pokrywa całe ciało, także błony międzypalcowe. Włos dwojakiego rodzaju: okrywowy na grzbiecie i inny w gatunku chroniący klatkę piersiową i słabizny. Jest krótszy na łapach, dłuższy i jedwabisty na ogonie.

UMASZCZENIE:

Każde umaszczenie dopuszczalne, ale wyżej cenione jednolite jak żółte, płowe, czerwone, czarne, wilczaste i czerwień jelenia, a także kombinacje tych kolorów, pręgowane i łaciate.

WADY:  

Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.

Błędy:

• Nieprzesadnie zaakcentowany orli profil grzbietu nosa.

• Brak któregoś przedtrzonowca

• Zgryz cęgowy.

• Słabo związany grzbiet, tracący w ruchu swą prostą linię.

• Trochę słabe śródręcze i łapy.

• Niewielka nieśmiałość.

Poważne wady:

• Spiczasta kufa.

• Umiarkowany przodozgryz.

• Brak któregoś z trzonowców lub kłów, nie spowodowany wypadkiem.

• Grzbiet łękowaty.

• Wysokość w zadzie wyższa niż w kłębie.

• Słabe lub źle ustawione kończyny.

• Odstawione łokcie w ruchu.

• Krowia postawa zarówno w pozycji stojącej jak i w ruchu.

• Włos pofalowany, lokowaty lub zbyt długi.

• Kopiowane uszy lub ogon.

• Wyraźne entropium lub ektropium.

• Niezrównoważony charakter, przesadna bojaźliwość lub zbytnia agresywność.

• Pies sprawiający wrażenie wątłego lub ospałego.

• Ogon noszony na zadzie.

Wady dyskwalifikujące:

• Rozczep nosa.

• Jakikolwiek ślad tyłozgryzu.

• Nadmierny przodozgryz.

• Depigmentacja nosa i błon śluzowych w połączeniu z jasnymi oczami.

P.S. Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.